Ευτυχώς που το αποτύπωμα των γιορτών δεν ήταν εκρηκτικό. Δηλαδή, δεν… κουντουρντίσαμε, κατά τα αναμενόμενα. Ήταν, όμως αναμενόμενο…

Η ενημέρωση είναι συνεχής και αντικρουόμενη. Μαθαίνουμε ότι πάμε καλά, αλλά και δεν πάμε. Ότι σημειώνεται αποσυμφόρηση των ΜΕΘ, αλλά και πως το δημόσιο σύστημα υγείας δοκιμάζεται… Ότι ετοιμαζόμαστε να «ανοίξουμε», αλλά μπορεί και να μπούμε σε ολικό λοκντάουν για ακόμη δυο μήνες. Ότι τα εμβόλια καλύπτουν και τα μεταλλαγμένα στελέχη, αλλά υπάρχει κίνδυνος υπερμετάδοσης…

Δηλαδή… ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή θα κάνει καλό καιρό…

Κι επειδή πρέπει να κρατηθεί μια άλφα αξιοπιστία, οι ειδικοί και τηλε-αστέρες αυτού του «κάμπου» κρατούν το ίσο για παν ενδεχόμενο.

Όμως τι «ειδικότητα» είναι αυτή μες στη… γενικότητά της;

Και από την άλλη, είναι και οι καινούριοι τρόποι έκφρασης. Τι σημαίνει «εκτίναξη στο… ελατήριο». Τι κουβαλάει, δηλαδή, αυτή η… σούστα, το οποίο, μάλιστα, υπάρχει κίνδυνος και να… σαλτάρει;

Τα κρούσματα, σου λέει, κουβαλάει, που προσπαθούν να ισορροπήσουν πάνω σε… ελικοειδές σχήμα… Να, αυτήν την παραστατικότητα να μην είχαν οι ειδικοί -και σκεπτόμενοι με εικόνες άνθρωποι- και όλα θα ήταν πιο… προσιτά στα «κοινά μυαλά».  Θα είχαν, τουλάχιστον, μια πιο… στερεή βάση.

Αλλά, αυτοί, επιμένουν να ανησυχούν ρίχνοντας ταυτόχρονα καθησυχαστικά χαμόγελα στην κάμερα…

Είναι δουλειά, αυτή;

Και παρά τα «καθησυχαστικά» ανησυχούν για τα δύο… ορφανά. Και.. παύση^. ικανή να σε βάλει να καλέσεις… στο Χαμόγελο του Παιδιού. Αλλά πρόκειται για νέα κρούσματα του μεταλλαγμένου στελέχους στη χώρα μας. Κι έτσι, αφήνεις το 19810 κι επιστρέφεις στο… γνωστό ρεπερτόριο, προσπαθώντας να ανακτήσεις μια κάποια ψυχραιμία.

Γιατί, συνειδητοποιείς πως αυτά τα «δύο» που ούτε ταξίδεψαν ούτε ήρθαν σε επαφή με άτομα που είχαν ταξιδέψει δεν μπορεί να είναι «ορφανά». Το πιο πιθανό, να… βρέθηκαν στη μέση.

Που σημαίνει ότι η διασπορά έχει ήδη γίνει από τα πραγματικά ορφανά και… ασυνόδευτα.

Αλλά, όλα είναι υπό έλεγχο… Κι ας «βράζει» η Αττική, που εκεί βρέθηκε το ένα «ορφανό», για να μην ξεχνιόμαστε… Που κουβαλάει σε καθημερινή βάση, τα μισά κρούσματα, πανελληνίως. Που οδηγεί τους λοιμωξιολόγους σε ασκήσεις επί χάρτου, αλλά για το μέλλον.

Τότε, που θα δικαιολογείται ένα ολικό λοκντάουν, προφανώς, χωρίς να χρειαστεί εκείνη να… συμπεριληφθεί.

Όμως, υπάρχουν και οι θετικές ειδήσεις. Οι Έλληνες είμαστε… Εγγλέζοι. Συμπέρασμα, που εξάγεται από την ειδική μνεία του Πρωθυπουργού Μητσοτάκη σε υγειονομικούς και 85άρηδες που η συνέπειά τους στο ραντεβού με το εμβόλιο άγγιξε το 95%... Αν και είναι πολύ πιθανόν, αυτό το ποσοστό να είναι περισσότερο «δουλειά» των παππούδων παρά των υγειονομικών.

Βάσει και της «ιδιοσυγκρασίας» των δύο ομάδων. Αλλά και της αντίληψης. Κυρίως, όμως, του χρόνου…

Μένει πάντως, να αποδειχθεί, καθώς ο εμβολιασμός θα συνεχιστεί και στις υπόλοιπες και πιο «μικρές» κατηγορίες αν θα ξαναγίνουμε… Έλληνες ή απλώς υπέστημεν… μετάλλαξη, μόνο και μόνο, για να… σεταριστούμε κι εμείς, στο γενικότερο κλίμα…

Πάντως, την «παραγωγική ομάδα» αυτού του τόπου, άλλα  πράγματα την απασχολεί. Τουλάχιστον, αυτό δείχνει έρευνα, βάσει της οποίας, το 70% των Ελλήνων διέπονται από… εργασιακή ικανοποίηση. Λογικό. Και μόνον ότι κατέχουν το ένα σκέλος της συνάρτησης, αυτό με την… «εργασιακή» είναι αρκετό.

Γιατί, πόσος κόσμος σήμερα, βρίσκεται, σε μια… συνέπεια με την παραγωγή αυτού του τόπου; Θα ήταν… απρέπεια (αν όχι, τίποτα χειρότερο) να γκρινιάζει, εν μέσω υγειονομικής κρίσης.

Βέβαια, μόλις πριν από έξι μήνες, γκρίνιαζε και διαμαρτύρονταν, δηλώνοντας δυσαρεστημένος (πάνω από τον μισό… κόσμο), εξαιτίας της… εμπλοκής της εργασίας στον ελεύθερό του χρόνο.

Αλλά, τότε, μόλις είχε βγει από το πρώτο λοκντάουν χωρίς καν να γνωρίζει γιατί… είχε μπει, η «κανονικότητα» έγνεφε σχεδόν αισθαντικά στο καλοκαίρι που ερχόταν με… ορμή κατά πάνω του και η πεποίθηση πως ακόμα κι αν χρειαστεί να επαναληφθεί ο εγκλεισμός, σίγουρα θα στέφονταν με επιτυχία, ήταν διάχυτη…

Όπως και η αισιοδοξία χθες στη Βουλή, κατά τη συζήτηση για την επέκταση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, με τον Δένδια να υπενθυμίζει ότι η «Ελληνική Δημοκρατία επιφυλάσσεται για την άσκηση και στις λοιπές περιοχές της Επικράτειας του δικαιώματος επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης της, όποτε αυτή το κρίνει σκόπιμο»…

Δηλαδή, «12 ναυτικά μίλια παντού», αλλά… με επιφύλαξη. Και με μια γενναία δόση… μυστικοπάθειας, επίσης. Γιατί, μόνον η… νοηματική δεν επιστρατεύθηκε για να εξηγηθεί ότι αυτό το δικαίωμα το έχουμε και στο Αιγαίο. Ανατολικά. «Βεβαίως, καταλαβαίνω ότι τα μάτια στρέφονται στην Κρήτη, διότι εκεί έχει υπογραφεί το μνημόνιο με την Αίγυπτο, όμως περιορίζουμε το εθνικό δικαίωμα εάν μιλάμε μόνον για την Κρήτη», είπε.

Αν δεν ήταν πραγματικά σοβαρό, θα ήταν και… χαριτωμένος ο τρόπος που «χειρίστηκε» το όλο ζήτημα ο ΥΠΕΞ.

Και αξίζει να αναφερθεί, ότι την ώρα που ψηφιζόταν στην ελληνική βουλή «η επέκταση, μετά της… επιφυλάξεως», μπαράζ υπερπτήσεων των τουρκικών μαχητικών σημειώνονταν -στο σύμπλεγμα των Φούρνων, αλλά και πάνω από Παναγία και Οινούσες… «Απαντούσε» (η γειτόνισσα), αλλά  και… εγκαινίαζε τη… σεζόν 2021 (έξι, στον αριθμό, συνολικά, υπερπτήσεις…).

Πάντως, σε αυτή τη φάση, δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει πως εκτός από τα… κωδικοποιημένα της ελληνικής κυβέρνησης και τα… θορυβώδη του Ερντογάν, χαρακτηριστικό της ημέρας ήταν το κλίμα συναίνεσης που υπήρχε εντός του ελληνικού κοινοβουλίου. (Παρακαλώ, να γραφτεί στα πρακτικά…).

Και… για να έρθουμε στα «ίσα μας» (συνεπείς, προς την ελληνικότητά μας, σε πρώτη φάση) δε θα πρέπει να μας προκαλεί κάποια έκπληξη ο «εμφύλιος» που… ξέσπασε για το πιστοποιητικό εμβολιασμού, που σημειωτέον πρότεινε ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης στην ΕΕ και διαφώνησε με αυτό, η ελληνικής καταγωγής Γαλλίδα ευρωβουλευτής, Χρυσούλα Ζαχαροπούλου, προτάσσοντας ως επιχειρήματα ότι δημιουργεί «αδικίες και διακρίσεις μεταξύ εμβολιασμένων και μη» και πως «θα εντείνει την παγκόσμια ανισότητα μεταξύ πλουσίων και φτωχών χωρών»…

Εκτός, από τη Μαρία Σπυράκη, σίγουρα, η κ. Ζαχαροπούλου, θα… «τσίτωσε» και την Διεθνή Ένωση Αερομεταφορών (ΙΑΤΑ), που με ανακοίνωσή της καλούσε όλους τους φορείς της ΕΕ να συμφωνήσουν στην υιοθέτηση ενός κοινού, ψηφιακού ευρωπαϊκού πιστοποιητικού… για ευνόητους λόγους.

Αλλά, το θέμα, σήμερα, δεν είναι ούτε αν θα περάσει η «πρόταση Μητσοτάκη» ούτε και το… ξεφλούδισμα από πλευράς Ζαχαροπούλου, της κορυφής του συγκεκριμένου… παγόβουνου.

Γιατί καθώς, θα «παίρνουμε τις ζωές μας πίσω», όπως αντέταξε η ευρωβουλευτής της ΝΔ Σπυράκη, υπάρχει ο κίνδυνος, βασικά… «εξαρτήματα ζωής» να αποκολλούνται από το… «αεροσκάφος μας», και να χάνονται στον ορίζοντα… Οδηγώντας τους ανθρώπους που θα πατούν σε… δυο κόσμους, σε μια ιδιότυπη «ορφάνια»…

Που θα έχει ως εναλλακτικές είτε την προσαρμογή είτε το… ταξίδι στον ορίζοντα.

Και πολύ φοβάμαι ότι η διαδικασία της προσαρμογής θα είναι τόσο επίπονη… όσο το να ακούς τον Βαρουφάκη να μιλά για εθνική στρατηγική…