Στην ελληνική μυθολογία, ο Δάρδανος ήταν γιος του Δία και της Ηλέκτρας, θυγατέρας του Άτλαντα, και ιδρυτής της πόλης  Δαρδάνου, στο όρος Ίδα, της Τρωάδος…

Στην ελληνική πραγματικότητα, εν μέσω πανδημίας, 89^ης μέρας καραντίνας και μεταξύ… εθνικών μεταλλάξεων και αντεθνικών συμπράξεων, το… «Σχέδιο Δάρδανος» είναι το Γενικό Σχέδιο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών και Άμεσης/Βραχείας  Διαχείρισης των Συνεπειών από την εκδήλωση Πλημμυρικών Φαινομένων, που εκπόνησε η ΓΓΠΠ, στο πλαίσιο του Γενικού Σχεδίου Πολιτικής Προστασίας με τη συνθηματική λέξη «Ξενοκράτης». Αυτός, (χωρίς τα εισαγωγικά) ήταν πλατωνικός φιλόσοφος και μαθηματικός και μάλιστα… διετέλεσε και τρίτος διευθυντής στην Ακαδημία του Πλάτωνα…

Τέλος πάντων, το Σχέδιο Δάρδανος, το οποίο έχει αποσταλεί… αρμοδίως, από τον Νοέμβριο του 2019, είναι 135 σελίδες... Και ποιος να κάτσει να το διαβάσει, όπως θα έλεγε και ο κ. Χρυσοχοΐδης εάν επρόκειτο για… Μνημόνιο. Που ήταν και πιο βαρύ και πιο… «βαρύ» και μας αφορούσε όλους, οριζοντίως.

Όχι, όπως αυτό, που είναι… «να μη σου τύχει».

Γιατί, ας πούμε στην Αρκαδία δεν έτυχε (ακόμα). Οπότε…

Με την ίδια λογική, σιγά μην τύχαινε «εδώ». Άλλωστε εμείς, έχουμε τον «θεό της Θράκης», που είναι καλός και μας φροντίζει και ποτέ δεν μας έχει βάλει σε κίνδυνο, σε αντίθεση με άλλους, που έχουν καταποντίσει τις δικές τους περιοχές… ευθύνης…

Ηλίου φαεινότερο πως… δε διαβάστηκε.  Ή διαβάστηκε… διαγωνίως. Κι ύστερα κλειδώθηκε σε κάποιο συρτάρι ή αποθηκεύτηκε σε κάποιο αρχείο χωρίς τίτλο και σε υπολογιστή που πολύ πιθανόν να «κράσαρε», όπως και οι… αρμόδιες υπηρεσίες, σε αυτές τις περιπτώσεις.

Κι όμως, το Σχέδιο Δάρδανος αποτελεί έναν πολύ καλό και… νοικοκυρεμένο μπούσουλα, ώστε οι αρμόδιοι σε τοπικό, περιφερειακό και κεντρικό επίπεδο να κάνουν τις λεγόμενες προπαρασκευαστικές τους ενέργειες (εν ευθέτω χρόνω), πριν από την εκδήλωση του φαινομένου, τις δράσεις αυξημένης ετοιμότητας όταν… πάει να εκδηλωθεί το φαινόμενο και τις άλλες, όταν, το φαινόμενο εξελίσσεται ή έχει ολοκληρωθεί, αυτές, της αντιμετώπισης…

Δηλαδή, το Σχέδιο δεν είν’ και τίποτα καινοτόμο. Βασίζεται στην πρόληψη και την αντιμετώπιση.

Αλλά, αν και μπορεί να μην το λέει, δίνει μια έμφαση στην αποτροπή, στην αποφυγή… Όπως, συνήθως, όλοι οι σχεδιασμοί της κεντρικής δημόσιας διοίκησης, αλλά και των επιμέρους.

Γιατί, στο θεωρητικό, έχουμε μια… έφεση, ένεκα ότι είμαστε και εκφραστικός λαός κι όταν κάτι δεν μπορούμε να το πούμε με λόγια, το… «ζωγραφίζουμε»…

Αλλά, όπως φαίνεται, με τις τελευταίες πλημμύρες στον Έβρο και τη Ροδόπη, τις προηγούμενες μικρότερες (επειδή χιόνισε), την περασμένη εβδομάδα, αλλά και τις προ προηγούμενες -τις πρώτες μεγάλες- κανείς δε σκέφτηκε να… «ζωγραφίσει».

Και το σίγουρο είναι ότι το «μπαράζ» κακοκαιρίας δεν… έτυχε. Απλώς, τους… «πέτυχε»…

Πιο θλιβερό  και από τις ίδιες τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, ζωικό και φυτικό κεφάλαιο, περιουσίες και όσα άλλα τίθενται σε προτεραιότητα από την ανθρώπινη αντίληψη περί… «αξίας», είναι η τάση να «κοιτάμε» όταν δεν υπάρχει πλέον τίποτα να δούμε. Όταν, δηλαδή, το αποτέλεσμα των «μη ενεργειών μας», μας εκθέτει, αλλά, εμείς, δεν το βάζουμε κάτω: εκτός που εκφράζουμε τη θλίψη μας, ετοιμαζόμαστε και για… δράση. Την οποία είχαμε υποσχεθεί και νωρίτερα, επειδή, τόσο εμείς, αλλά κυρίως, αυτοί, τους οποίους διαβεβαιώνουμε δε… γεννήθηκαν χθες.

Και καθώς, όλοι μαζί γνωρίζουμε ότι υπάρχει «προηγούμενο», θα πρέπει, ο καθένας από την πλευρά του να… νομιμοποιήσει τα νώτα του. Κι αυτός που διοικεί, αλλά κι αυτός που διοικείται.

Γι’ αυτό και ανάλογα με την ποιότητα του χρόνου: «δράση» …

Η οποία ξεφουσκώνει, όπως και το καιρικό φαινόμενο. Και ύστερα, όλα καλά. Συνεχίζουμε ακάθεκτοι να… μην κάνουμε τίποτα, οι μεν, αλλά και να μην αντιδρούμε για «το τίποτα», οι δε.

Μέχρι την επόμενη φορά…

Γιατί, με τη μνήμη χρυσόψαρου κινείται όλος ο κόσμος, όχι μόνον η Θράκη…

Σου λέει, ο Γκεμπρεγέσους, ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ότι αν ο κόσμος δεν αντιμετωπίσει τις ανισότητες που φέρνει ο εμβολιασμός, θα έχουμε να κάνουμε με μια καταστροφική ηθική χρεοκοπία…

Η δήλωση έγινε, εξαιτίας του εθνικισμού, ρατσισμού και της ανισότητας που παρατηρείται κατά τη διαδικασία της παγκόσμιας εμβολιαστικής επιχείρησης. Γιατί ο ρατσισμός, ο εθνικισμός και η ανισότητα, έχουν πιάσει… πρώτο τραπέζι πίστα όχι όμως για να δουν το… πρόγραμμα, αλλά για να το διαμορφώσουν.

Και τα κριτήρια είναι… ένα: το οικονομικό.

Αν είσαι χώρα της Αφρικής… «περάστε την πρώτη του μηνός». Αν, τώρα, είσαι Ηνωμένο Βασίλειο, τότε, έχεις «τακτοποιήσει» εκτός από την Αφρική και την Ευρώπη -μέσες άκρες- κι αν είσαι ΗΠΑ τότε κάνεις «εσωτερική διανομή», με τους αφρικανοαμερικανούς και λατίνους να αποτελούν την τελευταία κατηγορία στην εμβολιαστική πυραμίδα…

Όμως, αυτά δεν είναι πρωτόγνωρα πράγματα. Δεν είναι «μεμονωμένες» συμπεριφορές, δεν αποτελούν χαρακτηριστικό μιας εποχής -της δικής μας, εν προκειμένω.

Είναι ένας γνωστός και παγιωμένος μπούσουλας, με τον οποίον, ο κόσμος προχωρά.

Και καταρτίζει το Σχέδιο Δράσης του ανθρώπινου είδους. Που το αφήνει… παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. Και οι γενιές είτε δεν το διαβάζουν είτε το διαβάζουν διαγωνίως κι ύστερα το κλειδώνουν σ’ ένα συρτάρι και το ξεχνούν.

Ενίοτε, το θυμούνται, το ξεσκονίζουν, διαβάζουν κάποιες αράδες του, τις μνημονεύουν, τις χρησιμοποιούν…

Κι ενόσω, αυτές είναι απασχολημένες, με όλα αυτά, ο κόσμος συνεχίζει να προχωρά...

Και φυσικά, αφού έχει καταρτίσει και το σχέδιο, ξέρει… τι πρέπει να κάνει και… δεν το κάνει. Αλλά και τι δεν πρέπει… και το κάνει.

Κι ύστερα, αρκείται στα ευχολόγια… -Μέχρι την επόμενη φορά.

Γιατί, αν αυτή η πρωτόγνωρη κρίση είναι ικανή να αλλάξει τα πάντα στον κόσμο, ένα, μόνον, δεν μπορεί: τον τρόπο με τον οποίον αυτός, «προχωρά» …