Σεργιάνι στις γειτονιές της Ξάνθης με ‘συνοδοιπόρους’ τρία πλατάνια επεφύλαξε σήμερα, στους ακροατές του δημοτικού ραδιοφώνου, ο Δημήτρης Γκαγκαλίδης με τις ‘Αλλιώτικες Προτάσεις ‘ του.

Στην καρδιά της πόλης , στην κεντρική πλατεία μπροστά από το ΕΒΕ, η πρώτη στάση. Νάτος μπροστά μας ο πλάτανος του έρωτα! Τον φύτεψε στα 1992 ο Μάριος Κουτσουρίδης και έδωσε ’μάχες’ για να  παραμείνει μέχρι σήμερα δυνατός. Το όνομα; Προφανώς εξαιτίας των ραντεβού των ερωτευμένων κάτω από τα κλαδιά του.

Από νωρίς άρχισαν τα προβλήματα για το Μάριο Κουτσουρίδη… Οι επιχειρηματίες ήταν αρνητικοί γιατί νόμιζαν ότι μεγαλώνοντας θα τους κρύβει τις βιτρίνες. Πες –πες τους κατάφερε . Έμεινε στη θέση του το μικρό δεντράκι. Ώσπου μια μέρα διαπιστώνει ότι ο κορμός είχε γεμίσει χαρακιές και οι χυμοί του έρρεαν ασταμάτητα! Κάποιος πλήγωσε το δεντράκι… Απευθύνθηκε σε φίλους του και σε γεωπόνους της Ξάνθης. Ένας από αυτούς του πρότεινε να κάνει ένα μείγμα από χώμα και γρασίδι, να το εναποθέσει στις ‘πληγές’ και να τις καλύψει με λινάτσα που θα έβρεχε κάθε μέρα. Το έκανε. Για ένα μήνα το φρόντιζε συνεχώς. Και ήρθε η ημέρα να δει το αποτέλεσμα. Οι ‘πληγές’ θεραπεύθηκαν, το δεντράκι μεγάλωσε και στέκει αγέρωχο στη θέση του μεγαλώνοντας χρόνο με το χρόνο, ώστε να το απολαμβάνουμε μέχρι σήμερα.

Να και η ιστορία του πλατάνου …highlander της Ξάνθης! Στο χάνι Αβέρωφ. Προσεγγίζουμε είτε από την οδό Μ.Καραολή, είτε από την οδό Δαγκλή. Ο πλάτανος χάριζε τη δροσιά του στους ταξιδιώτες που έβρισκαν κατάλυμα στο χάνι για πολλά χρόνια. Όταν όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο πλάτανος θυσιάστηκε για να ανεγερθεί η παρακείμενη πολυκατοικία. Μια Πρωτομαγιά, ήρθαν δυο εργάτες για να κόψουν το δέντρο και να διευκολυνθούν οι εργασίες.  Το έκοψαν , τοποθέτησαν μια λαμαρίνα και έριξαν πίσσα για να καεί η ρίζα και να μην προκαλέσει ζημιές αργότερα. Υψώθηκε λοιπόν η πολυκατοικία και ήρθε το τέλος του δέντρου… Αμ δε! Ήταν αρκετή μια μικρή ριζούλα που διασώθηκε από το κατράμι για να ξαναγεννηθεί ο … highlander της Ξάνθης!

Ξεπετάχθηκαν τα πρώτα κλαδάκια κάπου εκεί στη ΒΔ γωνία και αναστήθηκε. Σήμερα είναι ένα μικρό πλατανάκι που μεγαλώνει διαρκώς.

Συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας και ο δρόμος μας βγάζει μπροστά στον γηραιότερο πλάτανο της Ξάνθης. Στέκει αγέρωχος στη συμβολή των οδών Κοψιδά και Μιαούλη. Εκεί και το Τσινάρ τζαμί, που η επωνυμία του μας παραπέμπει στο δέντρο. Και αν αναλογιστεί κανείς ότι η επιγραφή του τεμένους όπου αναγράφεται το έτος  ανέγερσης παραπέμπει στα 1880-1890, υποψιαζόμαστε ότι από τότε βρίσκεται στη ζωή και ο πλάτανος!

Κάποτε, όταν οι δρόμοι ήταν στρωμένοι με κυβόλιθους, η …ζωηράδα του προκαλούσε ζημιές. Χαλούσαν οι κυβόλιθοι. Τώρα πια ηρέμησαν οι ρίζες του κάτω από την άσφαλτο, όμως η γραφικότητα που προσφέρει και σήμερα, όπως και τότε, παραμένει η ίδια.

Ακούστε το Δημήτρη Γκαγκαλίδη.