Επιμέλεια: Δέσποινα Κουγιουμτζόγλου
Η ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΦΕΞ ΞΑΝΘΗΣ
σε συνεργασία με το
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ - INSTITUTO CERVANTES DE
ATENAS, την ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΙΣΠΑΝΙΑΣ, την ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ, την
ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗΣ και το ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΙΣΗΜΕΡΙΝΟΥ
στο πλαίσιο του προγράμματος «Περιοδεύων Ισπανόφωνος Κινηματογράφος»
παρουσιάζουν
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΙΣΠΑΝΟΦΩΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ
Οι προβολές των ταινιών θα γίνουν στο Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο Ξάνθης και το πρόγραμμα του Φεστιβάλ έχει ως εξής:
Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2024
1η ΠΡΟΒΟΛΗ ώρα 7 μμ. La lengua de las mariposas (Η γλώσσα της πεταλούδας), Ισπανία, José Luis Cuerda, 1999, 96’.
2η ΠΡΟΒΟΛΗ ώρα 9 μμ. Η μαμά κλείνει τα 100, Ισπανία, Carlos Saura , 1979, 95’
Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2024
1η ΠΡΟΒΟΛΗ ώρα 7 μμ. El Bola (Ο Μπάλας), Achero Mañas, 2000, 90’
2η ΠΡΟΒΟΛΗ ώρα 9 μμ. Το αποχωρητήριο του Πάπα, Ουρουγουάη, των Ενρίκε Φερνάντες και Σέσαρ Τσαρλόνε, 2007, 90’
Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2024
1η ΠΡΟΒΟΛΗ ώρα 5:30μμ. Che. Un hombre nuevo (Τσε, ένας καινούριος άνθρωπος), Αργεντινή-Κούβα-Ισπανία, Τριστάν Μπάουερ, 2010, 124΄
2η ΠΡΟΒΟΛΗ ώρα 9 μμ. La Historia Oficial (Η επίσημη ιστορία), Αργεντινή, Luis Puenzo, 1985, 110’
Συνόψεις των ταινιών:
La lengua de las mariposas (Η γλώσσα της πεταλούδας), José Luis Cuerda, 1999, 96’.
Με τους: Manuel Lozano, Fernando Fernán Gómez, Uxía Blanco. Βασισμένη σε τρία διηγήματα του Μανουέλ Ρίβας γραμμένα το 1996, η ταινία του Χοσέ Λουίς Κουέρδα, αφηγείται την ιστορία του Μόντσο, ενός οκτάχρονου αγοριού που στα τέλη του '36 πηγαίνει στο σχολείο ξεκινώντας τη θητεία του στη μάθηση και στη ζωή, με καθοδηγητή τον ιδιόρρυθμο δάσκαλό του. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, αρχή του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, οι αξίες και οι αρχές που ο δάσκαλος του έχει εμφυσήσει, θα ανατραπούν, καθώς θα παρακολουθήσει τον στραγγαλισμό της δημοκρατίας από το καθεστώς του Φράνκο και θα «υποστεί» μια βίαιη και τραυματική ενηλικίωση.
Η μαμά κλείνει τα 100 (Ισπανία, 1979, 95’), του Carlos Saura με τους Geraldine Chaplin, Amparo Muñoz, Fernando Fernán-Gómez, Rafaela Aparicio, Norman Brisky, Caro Soriano, José Vivo. Στο παλιό σπίτι μιας οικογένειας θα γιορταστούν μ’ ένα οικογενειακό δείπνο, τα εκατοστά γενέθλια της γιαγιάς. Με αυτή την αφορμή, καταφθάνουν όλα τα μέλη της οικογένειας, εκτός από ένα, που έχει πεθάνει, αλλά διατηρεί τη θέση του στο τραπέζι. Μετά από τις πρώτες εκδηλώσεις χαράς, η ατμόσφαιρα στο σπίτι αρχίζει να φορτίζεται. Πάθη, θυμοί, μίση και νευρώσεις δημιουργούν ένα κλίμα που θα οδηγήσεις στο σημείο κάποια από τα μέλη της οικογένειας να συνωμοτήσουν για να σκοτώσουν την γιαγιά και να την κληρονομήσουν.
El Bola («Ο Μπάλας»), Achero Mañas 2000, 90’ Ο μόλις δωδεκάχρονος Πάμπλο, με το παρατσούκλι «Ο Μπάλας» (“El Bola”), ζει σ’ ένα οικογενειακό περιβάλλον συγκρούσεων και βίας. Γνωρίζοντας τον Αλφρέντο, ένα νέο συμμαθητή του, έρχεται σε επαφή με μια άλλη οικογενειακή πραγματικότητα και βρίσκει το θάρρος να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του. Βραβεύτηκε με ακόμα 3 Γκόγια: καλλίτερης ταινίας, πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού (Χουάν Χοσέ Μπαγιέστα) και καλλίτερου πρωτότυπου σεναρίου.
Το αποχωρητήριο του Πάπα (Ουρουγουάη, 2007, 90 λεπτά) των Ενρίκε Φερνάντες και Σέσαρ Τσαρλόνε με τους Σέσαρ Τρονκόσο, Βιρχίνια Μέντες, Μάριο Σίλβα, Βιρχίνια Ρουίς, Ένρι ντε Λεόν, Χοσέ Άρσε, Ροσάριο Ντος Σάντος, Ούγκο Μπλανταμούρο, Νέλσον Λένσε. Βρισκόμαστε στο 1988 κι ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β΄ πρόκειται να επισκεφθεί το Μέλο, μια φτωχή ακριτική κοινότητα της Ουρουγουάης. Ο ποντίφικας θα ξεκινήσει την περιοδεία του στη Λατινική Αμερική απ’ αυτή τη μικρή πόλη, όπου αναμένονται περί τους 50.000 προσκυνητές. Οι πιο ταπεινοί πιστεύουν ότι αυτή η επίσκεψη θα είναι θαυματουργεί για την ψυχή τους και για το πορτοφόλι τους. Πολλοί πιστεύουν ότι πουλώντας τρόφιμα και ποτά στο πλήθος θα πλουτίσουν. Ο Μπέτο όμως έχει μια καλύτερη ιδέα: να φτιάξει μπροστά στο σπίτι του ένα αποχωρητήριο και να το νοικιάζει.
Che. Un hombre nuevo (Τσε, ένας καινούριος άνθρωπος) (Αργεντινή-ΚούβαΙσπανία, 2010, 124΄) του Τριστάν Μπάουερ. Ο Ερνέστο Γκεβάρα, ο Τσε, ο οποίος δολοφονήθηκε σε ηλικία 39 ετών, έγινε μια πραγματικά εμβληματική μορφή της εποχής μας. Η εικόνα, το έργο και η σκέψη του έχουν σήμερα μια συντριπτική δύναμη. Αυτό το ντοκυμαντέρ επιχειρεί να αποκωδικοποιήσει την προσωπική του ζωή, την διαρκή εκπαίδευσή του, τη συνέπειά του, τη μελέτη και την σκέψη στην υπηρεσία της δράσης και της οικοδόμησης ενός νέου κόσμου, την προσωπική του ποιητική ματιά στην πραγματικότητα.
La Historia Oficial (Η επίσημη ιστορία) (Αργεντινή, 1985, 110’) του Luis Puenzo με τους Héctor Alterio, Norma Aleandro, Τσέλα Ruiz, Chunchuna Villafane, Hugo Arana, Patricio Contreras, Guillermo Battaglia, Rey Leal. Μπουένος Άιρες, 1983. Κατά τα τελευταία χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας στην Αργεντινή, μια πλούσια καθηγήτρια ιστορίας αρχίζει να συνειδητοποίει τί συνέβη εκείνη την περίοδο. Οι υποψίες της σχετικά με τις σκοτεινές υποθέσεις του άνδρα της και μια γιαγιά της Πλατείας Μαΐου που ψάχνει την εγγονή της, είναι οι λόγοι που την οδηγούν να επανεξετάσει «την επίσημη ιστορία» .
Επιμέλεια: Δέσποινα Κουγιουμτζόγλου