Είναι Γυναίκα, είναι Μάνα, είναι Γιαγιά, είναι Προγιαγιά, είναι Ξανθιώτισσα/ Το μήνυμα αγάπης της κ. Μ.Μπαμπάτσου ενόψει της αυριανής Ημέρας της Γυναίκας και ημέρας των γενεθλίων της

Ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας για τη Γυναίκα, στις 8 Μαρτίου, η μάνα, η γιαγιά, η προγιαγιά, η κ. Μαρίκα Μπαμπάτσου, γιορτάζει τα γενέθλια της.

Κλείνει τα 93 και βαδίζει προς τα 94 χρόνια ζωής. Μια ζωής γεμάτης με λύπες, χαρές, κατοχή και φτώχεια, ευημερία και σοφία.

Γνωρίζει πια πολύ καλά το μυστικό της ζωής και μας το εκμυστηρεύεται: ‘ …η ζωή είναι όπως και ο καιρός. Έχει λιακάδες, όπως σήμερα καλή ώρα…Έχει όμως και συννεφιές και καταιγίδες και βαρυχειμωνιά… Καλημερίστε τη ζωή κάθε πρωί. Μην ξεχνάτε αλλά προσπεράστε ότι σας στεναχωρεί και χαρείτε την κάθε ημέρα ‘.

Μοιράζει απλόχερα, με λόγια αγάπης, κάθε εμπειρία που της χάρισε η ζωή και ενόψει της αυριανής ημέρας, που μαζί της γιορτάζουν και όλες οι γυναίκες του κόσμου, θυμίζει ότι ο πρώτος αγώνας που δίνουν γυναίκες και άνδρες είναι η ίδια η ζωή. Αν κερδηθεί αυτός οι υπόλοιποι αντιμετωπίζονται, σε όλα τα επίπεδα.

Η ίδια την ‘καλοπιάνει’ κάθε μέρα: ‘ανοίγω το παράθυρο μου κάθε πρωί και λέω: καλημέρα ζωή. Κάθε πρωί, ότι και αν αντιμετωπίζω’.

Νουθετεί με λόγια αγάπης μητέρες , εργαζόμενες γυναίκες, νέα κορίτσια και άνδρες. Συγκινεί και την ώρα που μιλά τα μηνύματα με ευχές κατακλύζουν –κυριολεκτικά- το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της εκπομπής. Της μεταφέρουμε, ενδεικτικά, κάποια την ώρα που μιλά και ίσως αυτό το σημείο να είναι και το πιο συγκλονιστικό του μηνύματος της προς όλες και όλους μας: ‘είμαι αγράμματη και ταπεινή. Δεν αξίζω τέτοιας τιμής…’ και τα μηνύματα αγάπης πολλαπλασιάζονται για μια κυρία της πόλης, που σίγουρα δεν θα είναι η μοναδική, αλλά είναι εκείνη που μαρτυρεί με τόλμη στους συμπολίτες της ότι η εμπειρία της ζωής είναι αγάπη και σεβασμός προς το συνάνθρωπο και αυτό ως γνώση πρέπει να το μοιράζεσαι.

Θυμάται και καταθέτει τη μαρτυρία της για το πώς οι Ξανθιώτες γιόρταζαν την Αποκριά, προπολεμικά, με χορούς στην Εμπορική Λέσχη. Εντυπωσιάζει καθώς με τη μνήμη περιδιαβαίνει το δρόμο και κάνει στάση στην τότε ‘Ρωσική Αγορά’ , παραδίπλα  στην τότε Εμπορική Λέσχη, με καταστήματα που διέθεταν τα καλύτερα παπούτσια της Ξάνθης!

Φτάνει μέχρι το 1950-1960 όταν πρωτογεννήθηκαν οι Θρακικές Λαογραφικές Γιορτές μαζί με την Αποκριά...Θυμάται:’ Τότε οι Μικρασιάτες ξεκίνησαν να χορεύουν στην πλατεία. Τον επόμενο χρόνο και οι Πόντιοι και σιγά-σιγά έγιναν οι γιορτές και άρχισαν να πληθαίνουν οι σύλλογοι. Παράδοση μαζί με καρναβάλι.’

Είναι από τα ιδρυτικά μέλη του ΚΑΠΗ του Δήμου Ξάνθης και είχε τιμηθεί παλαιότερα- επί προεδρίας του αείμνηστου Γιώργου Παπασταματίου- για την προσφορά της στην καθιέρωση του ΚΑΠΗ.

Γράφει ποιήματα για την πόλη της , για τη ζωή, για τους ανθρώπους.

Είναι Γυναίκα, είναι Μάνα, είναι Γιαγιά, είναι Προγιαγιά , είναι Ξανθιώτισσα.

Ακούστε την.

 

 

 

 

 

Σύνταξη: Κυριακή Οικονόμου

Μοντάζ: Χρήστος Τζανίδης

Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Κοινωνικά
Πολιτιστικά
Τοπικά