Το  τριήμερο πολιτισμού στη Σταυρούπολη από την Πέμπτη 15 έως το Σάββατο 17 Αυγούστου, κατέδειξε το ξεχωριστό «άρωμα» της ορεινής περιοχής της Ξάνθης, την ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων της, το περίσσευμα δημιουργικής ενέργειας, την αυτοσχεδιαστική διάθεση, το χιούμορ και τους δυνατούς δεσμούς των ανθρώπων της ευρύτερης περιοχής.

Όλοι για έναν και ο κάθε ένας για όλους.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Ορφέας» συγκεντρώνει όλους τους ανθρώπους της περιοχής, είτε είναι επίσημα εγγεγραμμένοι στο δυναμικό του, είτε όχι και όλοι ενωμένοι φροντίζουν για το καλύτερο έχοντας ως τελικό στόχο την προβολή, ανάδειξη και ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής.

Όταν το ζήσεις από κοντά, καταλαβαίνεις τη διαφορά.

Μερικά πράγματα δεν μπορείς να τα περιγράψεις. Πρέπει να τα ζήσεις για να τα αφουγκραστείς, να τα αισθανθείς να τα βιώσεις βαθιά και αληθινά.

Δίπλα στους ανθρώπους της ευρύτερης ορεινής περιοχής αισθάνεσαι το διαφορετικό.

Δίπλα στον Κυριάκο που στο τηλέφωνο μιλά, στον Κώστα που φκιάχνει τα νερά , στον Γρηγόρη που στον Γιώργο κάνει συντροφιά, στον Παναγιώτη που τραγουδά, στη Σοφία που σερβίρει τα ποτά, στη Δέσποινα που σου χαμογελά και σου παίρνει τα λεφτά…, στον Ανανία που σε ξεγελά, στη Δήμητρα που σε ταξιδεύει πραγματικά, στη Σμαρώ και την Ευτυχία που κάνουν στρογγυλά γλυκά, στον Ανδρέα με τη Βάγια που τη φωτογραφική μηχανή κρατά, στη Μαρία που φιλοξενεί τα χορευτικά, στη Θώση, τη Λίτσα, τη Δήμητρα, και την Αλεξάνδρα που σερβίρουν πίτες με χαρά.

15 Αυγούστου, Αντάμωμα Σταυρουπολιτών όπου γής.

Η Μαρία με τα κόκκινα μας είπε ότι συνάντησε ανθρώπους που είχε σχεδόν 30 χρόνια να δεί, να αγκαλιάσει, να επικοινωνήσει και να υποκλιθεί στην αυθεντικότητά τους, να ακούσει τις ιστορίες τους, να κοιτάξει τα μάτια τους που μιλούν για το πέρασμα των χρόνων, για το πέρασμα των δεκαετιών, με απλότητα, με ζεστασιά…. Όλοι είχαν ακριβώς την ίδια αίσθηση Δεν είναι τυχαίο.

16 Αυγούστου, Ημέρα αφιερωμένη στα παιδιά… κάθε ηλικίας.

Βιβλία, ζωγραφιές, παιχνίδια, χρώματα, ιστορίες, μύθοι και παραδόσεις… Η Δήμητρα η παραμυθατζού πήρε τα παιδιά από το χέρι και τα οδήγησε με το ποδήλατο της ιστορίας της σε κάθε τετραγωνικό γής …. Και θάλασας σε όλη την υδρόγειο. Κάθε παιδί χωριστά έκανε τις δικές του εικόνες, έκανε το δικό του ταξίδι, το δικό του όνειρο, έπλασε τη δική του διάσταση μέσα στον κόσμο. Έκλεισε τα μάτια του, άνοιξε τα μάτια της καρδιάς του και είδε την δική του αλήθεια.

Ο Ανανίας θυμήθηκε τον δρόμο του Λύκου, άγγιξε τις ψυχές των παιδιών, γεύτηκε τη χαρά τους, άνοιξε δρόμους ζεστής επαφής και επικοινωνίας, μας μετέφερε στις γειτονιές και στις αλάνες, στα παιχνίδια που είχαν προσωπικό άγγιγμα, αληθινή διάσταση και όχι την ψυχρότητα λογισμικών και αριθμών.

Κοίταξε στα μάτια τα παιδιά και τα έκανε να κοιτάξουν τα γρήγορα χέρια του, που μπορούν να ξεγελάσουν τα μάτια και να φέρουν αυθόρμητο χαμόγελο στις καρδιές.

17 Αυγούστου, Γιορτή Χωριάτικης Πίτας

Οι Κυρίες της Σταυρούπολης που έχουν μυηθεί από τους μεγαλύτερους της οικογένειας και μυούν τώρα με τη σειρά τους τα παιδιά και τα εγγόνια τους, καθημερινά ανατρέχουν στις συνταγές που κρατούν ζωντανές τη μνήμη, την παράδοση και τις τοπικές γεύσεις.

Χρησιμοποιώντας υλικά από τη γή της Σταυρούπολης, χρησιμοποιώντας υλικά από τον κήπο, το περιβόλι, από το λόφο, τη χαράδρα και το ποτάμι, έδειξαν σε όλους μας με τις ορεινές γεύσεις ότι η ζωή μετράει μόνον όταν έχει κάτι από το άρωμα της αλήθειας, της πραγματικής ζωής.

Συγχαρητήρια σε όλους γιατί δεν προσέγγισαν τις γιορτές επιφανειακά, χαλαρά και άοσμα. Συγχαρητήρια γιατί είδαν  τις γιορτές με διαστάσεις, με έντονο χαρακτήρα, με την απλότητα του αληθινού, με τη ζεστασιά της καθαρής ψυχής, με τη σιγουριά του αύριο, στη διατήρηση της αυθεντικότητας των συνηθειών, των εθίμων, της παράδοσης της περιοχής.